Unidentified Flying Objects

Mijn tent zit er vol mee, zeg maar. Gister een halfuur gespendeerd aan UFO's de opening van mijn tent te wijzen (er zitten echt merkwaardige vliegers tussen) en toen ik eindelijk mijn slaapzak in wilde kruipen, zag ik een naaktslak richting mijn bed gaan (het had geregend). Slapen in een tent is in ieder geval niet saai en eigenlijk staat je maar een ding te doen om je verblijf zo prettig mogelijk te maken: vriendjes maken met al je naasten- en bovenburen en je realiseren dat zij ook alleen maar gelukkig willen zijn. Ik doe erg mijn best, zeg maar.

Anyways, ik ben er dus. Tegen zessen werd ik in de stromende regen van het station gepikt, kon ik na aankomst meteen door naar Barn Ah (een meditatiehal) voor de evening sitting (met iedereen) en na het avondeten de community meeting. Over jumping right in gesproken.
Het was erg leuk om iedereen te zien en eigenlijk is op een paar personen na de harde kern nog in zijn volledigheid aanwezig. Een beetje als thuiskomen, eigenlijk.
De volgende ochtend bakte ik meteen de eerste taart, want er was iemand jarig, en die middag kookte ik. 's Avonds was er een 'talk'/lezing van de directeur over negatieve negativiteit (dat is mogelijk, ja) en zo is de dag best snel om.
Gisterochtend zaten we met iedereen een halve nyntun (= volle dag van beoefening) wat dus neerkwam op afgewisseld zit- en loopmeditatie van 9 tot 1. Goed voor het groepsgevoel, iets minder voor je knieen.

Op het moment is het nog vrij rustig hier. We zijn geloof ik met een man of 30 en zaterdag tot maandag gaat het overgrote deel daarvan op de jaarlijksgerugkomende beachtrip. Opladen voor de zomer aan de oceaan zeg maar. Ik blijf met een klein groepje hier onder het motto: 'Geniet van je rust zolang het kan'.
Eind juni, begin juli gaan we al vrij snel richting de 150 personen en de hele maand augustus rond de 300. En dat is betrekkelijk intens. Mijn Head heeft bedacht dat ik in die tijd in de mainkitchen werk (we gaan drie keukens opzetten als het zo druk wordt) wat betekend: koken voor een man of 220. Voordeel daarvan wel is dat alles met chopsticks gegeten moet kunnen worden en hele ingewikkelde dingen dus automatisch afvallen. Het komt vast goed, denk ik.

Volgende week komt mijn pinda hierheen met As en daar kijk ik erg naar uit. Had ik jullie al verteld dat ze hier uiterst goede cappuchino, au lait en koffie verkopen in het cafeetje, naast de boutique?
Keep that in mind en dan wordt die tent echt wel minder erg!

Verlichtende groetjes,
Anne :)