Verhuizing en zo meer

Allereerst: heel leuk alle reacties! Ik kan de bezorgdheid zeker begrijpen, maar ben 120 procent alert hier. Zolang ik berichtjes schrijf, gaat het goed, dus ik zal zoveel mogelijk schrijven! En voor mijn vriendinnetjes en alle andere die me misschien wel een keer willen spreken: Voor 5 euro heb ik je zeker een halfuur aan de lijn en jij/u betaald gewoon standaard Nederlands tarief (je hebt van die belwinkels hier waar je via internet kan bellen). Lijkt me dus heel mooi en hierbij nodig ik iedereen uit me te mailen indien een beldate je aantrekkeijk lijkt!

Maar goed, een verhuizing dus. Vanochtend ben ik eerst met Maria naar haar Tibetaanse dokter gelopen. Een wandeling van zo'n 45 minuten die niet alleen voor mijn knieen vervelend is. De wegen zijn hier erg slecht en lopen erg stijl. Daarnaast zit er ook minder zuurstof in de lucht, waardoor je betrekkelijk snel loopt te hijgen. En dat in mijn topconditie...
Eenmaal weer terug zijn we weer gaan ontbijten bij Lhamo's (yoghurt!!) en daar overhoorde ik het gesprek van een vrouw die vertelde dat er gisternacht iemand had geprobeerd in te breken in haar kamer. Laat die vrouw nou in hetzelfde hotel zitten als ik. Mijn besluit om daar te vertrekken was dan ook meteen gemaakt en op aanraden van Maria informeerde ik bij Yellow Guesthouse naar een kamer. Ze liet me een twee persoonskamer zien, een stuk kleiner dan waar ik in heb gezeten, maar zo groot ben ik tenslotte zelf ook niet. Twee bedden, een kast, een tafel, een raam, een lamp en elektriciteit. Toilet en douche (een normale!)op de gang. Kosten? 150 rupees (2,50) per nacht. Kijk, dat zijn mooie prijzen. In het Green Hotel (vond de kleur toch al niks) betaalde ik 800 rupees per nacht, bijna 10 euro verschil, en de luxe hoef ik toch niet. Dus, een volksverhuizing naar het gele huis met normale douche.
Ik pakte mijn spullen in, vertelde de receptie dat ik er van door ging (ik geloof dat ze het niet erg leuk vond) betaalde de twee nachten en weg was ik. Aan mijn hotel geen polonaise!

Inmiddels ben ik dus in een nieuwe kamer gezetteld, de staf is aardig en het voelt wel goed. En anders ben ik zo weer pleite. Keuze zat hier!
Heb net mijn thuisfront een tijd aan de telefoon gehad, altijd fijn om ze even te horen en te spreken en bovendien ook om Nederlands te praten. Gister begon ik per ongeluk in het Nederlands tegen Maria, die me nogal verward aan keek. Ohja...
We gaan straks lunchen (bij Lhamo's, oh yeah) en dan krijg ik vanmiddag een massaaaage van Maria's student. Nou hou ik helemaal niet van massaaage (aan mijn lijf ook geen polonaise), maar ze wil het nogal graag en dan steun ik ook weer een goed doel. Vooruit dan maar weer.
Daarna ga ik een uurtje Engels kletsen met een Tibetaan en vanavond draait er een film/documentaire in een cafeetje waar ik denk ik wel heen ga.

Zo dus, ongeveer.
Houdt U allen haaks, dan doe ik het ook!

Liefs :)