Tashi Delek!
Door: Anne
Blijf op de hoogte en volg Anne
07 December 2008 | India, New Delhi
Dear sister teacher or Anne,
I am appreciated talking to you about our different ways life the next Italy restaurant, thank you for yours lots of opinions and faithful dialogue at the moment. I am very pleased about your wonderful mind, beautiful checked and can keep to teaching after three days, because I study English most important a parts of my life. I think we lots of ideas in the future.
All best wishes for your travelling and future.
Yours Serenely,
Dorjee
Is dat nou niet hartverwarmend? Deze mail kreeg ik vanochtend. Gister, toen ik 's ochtends op weg was naar de tempel, kwam ik een man tegen die me vaag bekend voorkwam, maar ik wist niet precies waarvan. Hij vroeg of ik tijd had om wat met hem te 'dialoguen' en we spraken af op het terras van een Italiaans restaurant (die heb je hier ook ja!).
Hij had een brief geschreven aan zijn voormalige leraar en vroeg of ik hem wilde checken. Dat kosten ongeveer een uur, maar we hadden het heel gezellig. Daarna hebben we nog een tijd zitten kletsen over, verassing! Tibet. Zo schattig die man, heel dankbaar en leergierig. Vanmorgen hadden we weer een date (weer een brief gecorrigeerd) en morgenochtend ontbijten we samen. Jammer dat hij iets te oud is.
En dan Uw dagelijkse Pela update.
Eergister heb ik geld naar Dolma gebracht, zodat ze kleren en schoenen met haar kon kopen. Dat hebben ze gister samen gedaan (ik was daten met mijn Tibetaan) en dat was een geslaagde actie. Dolma vertelde dat ze zo ontzettend blij was met haar nieuwe spulletjes, ik daarmee nog blijer. Vandaag is trouwens de eerste koude, grijze dag sinds ik hier ben, dus ze waren net op tijd.
Ik kwam haar gister op straat tegen in mijn trui, dat was zo schattig. Ze leek best happy en zei heel lief: 'Thank you!'. Het is jammer dat we nauwelijks met elkaar kunnen praten. Ironisch genoeg zijn de paar woorden die we kunnen wisselen Chinees. In Frankrijk heeft een vrouw me ooit een paar Chineze woorden en zinnen geleerd. Ze moest lachen toen ik vroeg hoe het met haar ging. 'Goed, goed!!'
Altijd handig, die paar woorden over de grens.
Morgen heb ik mijn laatste meeting met Dolma en Pela en dan hoop ik haar nieuwe kamer te regelen. Ik hou sowieso contact met Dolma, dus dat is fijn. Die kan me op de hoogte houden van alles en niets en Pela probeert zo snel mogelijk Engels te leren. Vanaf maart kan ze haar zoontje zes dagen per week bij de babycenter droppen (op vrijwillige basis en dus gratis) en dan kan zij naar school om Engels, Hindi en een vak te leren (ook gratis). Tot die tijd zal ze het zelf moeten doen. Gelukkig heeft ze wel al wat mensen leren kennen en weet ik in ieder geval dat Dolma naar haar omkijkt.
En dan morgen alweer mijn laatste volle dag hier, voor ik naar Delhi afreis. Daar zie ik een beetje tegenop, maar het zal allemaal wel goed komen. De luchthaven is een paar honderd camera's en wat zwaarder geschut rijker sinds Bombay, wat technisch gezien alleen maar betekent dat het super terrorist prove if. Afgezien daarvan is het niet my time to die, dat voel ik gewoon, dus no worries whatsoever.
Dan ga ik nu nog even warme chocolademelk scoren en zend ik u allen een hele warme groet!
Anne :)
I am appreciated talking to you about our different ways life the next Italy restaurant, thank you for yours lots of opinions and faithful dialogue at the moment. I am very pleased about your wonderful mind, beautiful checked and can keep to teaching after three days, because I study English most important a parts of my life. I think we lots of ideas in the future.
All best wishes for your travelling and future.
Yours Serenely,
Dorjee
Is dat nou niet hartverwarmend? Deze mail kreeg ik vanochtend. Gister, toen ik 's ochtends op weg was naar de tempel, kwam ik een man tegen die me vaag bekend voorkwam, maar ik wist niet precies waarvan. Hij vroeg of ik tijd had om wat met hem te 'dialoguen' en we spraken af op het terras van een Italiaans restaurant (die heb je hier ook ja!).
Hij had een brief geschreven aan zijn voormalige leraar en vroeg of ik hem wilde checken. Dat kosten ongeveer een uur, maar we hadden het heel gezellig. Daarna hebben we nog een tijd zitten kletsen over, verassing! Tibet. Zo schattig die man, heel dankbaar en leergierig. Vanmorgen hadden we weer een date (weer een brief gecorrigeerd) en morgenochtend ontbijten we samen. Jammer dat hij iets te oud is.
En dan Uw dagelijkse Pela update.
Eergister heb ik geld naar Dolma gebracht, zodat ze kleren en schoenen met haar kon kopen. Dat hebben ze gister samen gedaan (ik was daten met mijn Tibetaan) en dat was een geslaagde actie. Dolma vertelde dat ze zo ontzettend blij was met haar nieuwe spulletjes, ik daarmee nog blijer. Vandaag is trouwens de eerste koude, grijze dag sinds ik hier ben, dus ze waren net op tijd.
Ik kwam haar gister op straat tegen in mijn trui, dat was zo schattig. Ze leek best happy en zei heel lief: 'Thank you!'. Het is jammer dat we nauwelijks met elkaar kunnen praten. Ironisch genoeg zijn de paar woorden die we kunnen wisselen Chinees. In Frankrijk heeft een vrouw me ooit een paar Chineze woorden en zinnen geleerd. Ze moest lachen toen ik vroeg hoe het met haar ging. 'Goed, goed!!'
Altijd handig, die paar woorden over de grens.
Morgen heb ik mijn laatste meeting met Dolma en Pela en dan hoop ik haar nieuwe kamer te regelen. Ik hou sowieso contact met Dolma, dus dat is fijn. Die kan me op de hoogte houden van alles en niets en Pela probeert zo snel mogelijk Engels te leren. Vanaf maart kan ze haar zoontje zes dagen per week bij de babycenter droppen (op vrijwillige basis en dus gratis) en dan kan zij naar school om Engels, Hindi en een vak te leren (ook gratis). Tot die tijd zal ze het zelf moeten doen. Gelukkig heeft ze wel al wat mensen leren kennen en weet ik in ieder geval dat Dolma naar haar omkijkt.
En dan morgen alweer mijn laatste volle dag hier, voor ik naar Delhi afreis. Daar zie ik een beetje tegenop, maar het zal allemaal wel goed komen. De luchthaven is een paar honderd camera's en wat zwaarder geschut rijker sinds Bombay, wat technisch gezien alleen maar betekent dat het super terrorist prove if. Afgezien daarvan is het niet my time to die, dat voel ik gewoon, dus no worries whatsoever.
Dan ga ik nu nog even warme chocolademelk scoren en zend ik u allen een hele warme groet!
Anne :)
-
07 December 2008 - 09:26
Je Pinda:
zo ben ik eens de eerste reactie!!
hoewel ik net met je ge-msn-d hebt!
eigenlijk is deze reactie voor al je vriendinnen, die je zo gevolgd hebben en oprecht met je meeleven!
deed mij heel goed meiden!!
en wat vin je van al die "tantes"van je!
ze zijn allemaal trots op je en gisteravond op Oma's feestje heb ik lekker over je kunnen kletsen.
maar genoeg...pak die cab to the airport en kom maar eens even thuis dan!
je vriendinnen hoop ik snel te zien...op schiphol (starbucks is al dicht als ze aankomt) en anders hier thuis!
xxx -
07 December 2008 - 09:52
Tante Carla:
he lieve anne,
wat ben je toch een prachtmeid!!!!
we kunnen alleen maar trots op je zijn,ook om alle dingen die je daar hebt gedaan voor de medemens en beleefd hebt.
Doe alsjeblieft voorzichtig met de terugreis.
geniet nog van de laatste dag daar in het verre india.
En hoop je snel weer te zien bij oma.
veel liefs en kusjes van ons alemaal.
xxxx -
07 December 2008 - 11:03
Myrt:
Ok nou ben ik eindelijk weer met een reactie. Sorry dat ik al een tijdje niet echt veel van me heb laten horen. Ik lees al je verhalen meteen, maar soms zijn ze zo indrukwekkend dat ik gewoon geen idee heb hoe ik moet reageren. Behalve dan om jou de hemel in te prijzen dat je zo goed bezig bent en zo dapper. Maar daar wordt je miss ook gek van dus, tsja om dat nou telkens te zeggen.
Maar nu heb ik eindelijk echt een verhaal te vertellen. Gisteravond (laat) zat ik op de bank zo'n beetje te zappen en opeens kwam ik op Ned 2 een documentaire/film tegen over Tibet, oa over de Tibetaanse cultuur en boeddhisme, maar ook over de Tibetaanse strijd voor autonomie. Mijn moeder en ik werden hierdoor geboeid en gingen het kijken. Dit was echt zo'n onwijs mooie film, ik moest meteen aan jou denken. Misschien heb je hem wel al eens gezien misschien niet, maar hoe dan ook moet je hem eens gaan zien. Het heet: 'Cry of the snow lion' Prachtig gefilmd en hele indrukwekkende verhalen van Tibetanen. Het grappige was (nou ja eigenlijk niet grappig) dat ze op een gegeven moment ook aandacht schonken aan alle vluchtende Tibetanen en toen kwamen ze uit in Dharamsala en omgeving. Als ik me niet vergis ben jij daar nu ook :) Dus ik vond het helemaal leuk om wat bewegende beelden te zien over die regio. Ze filmden ook in een kinderdorp, misschien wel dezelfde als waar jij heen gewandeld bent. De film duurde tot half 2 's nachts :p dat was iets minder, maar het heeft me zo aan het denken gezet echt goed!
Dan rest mij na dit hele verhaal nog één ander ding om te zeggen namens mijn moeder: haar aanbod om Pela te sponsoren staat nog steeds. Laat maar weten tzt wat ze nodig heeft!
Tot slot, lieve Anne ik ben zo blij dat je bijna weer thuiskomt. Ik begin je nu echt te erg te missen. Gewoon die kleine momentjes van samen dingen doen op kindjesdates, rare acties (denk aan Spinvis tent binnen sneaken, kopjes 'jatten', in pyjama op de Ramblas lopen, etc.) en gezellig kletsen. Jij hebt de afgelopen maand echt onwijs veel levenservaring opgedaan, maar nu wordt het toch echt tijd om weer wat hersencellen te laten afsterven, anders wordt je hoofd te vol :p. Met andere woorden het is hoog tijd voor een feestje hier in het koude Holland met alle kindjes erbij, ter ere van die kleine Indiaan!
Dikke knuffel!
xxx -
07 December 2008 - 17:48
I.M. De Fan:
uhu. die docu/film wilde ik dus ook zien (wow ik moet met 1 vinger minder typen omdat ik me aanstel omdat ik een klein bloedblaartje op m'n middelvinger heb van de val:P) maar goed ik moest toen heerlijk feesten op electro met een te ranzige baileys. maar ik zweer je dat het me deed denken aan meditatief dansen als dat bestaat:p en anders was het gewoon iets van high zonder drugs en gedachtes. ofzoiets. heerlijk. ik hoop en denk dat je intussen wel begrijpt dat ik je een heel lief en bijzonder kindje vind. altijd al gedaan trouwens. maar sinds een tijdje zie ik dat het ook best leuk is om dat te zeggen:) alleen misschien draai ik soms door. want ik vind het nu zo leuk dat ik in ieder berichtje wel vertel hoe dapper ik je vind. en misschien wordt je daar wel moe van ofzoiets. maar ja. je moest eens weten. want ik zou dus het liefst gewoon een kogelvrij vest komen brengen. jammer dat Roon-ei nog niet kan vliegen. anders hadden we je zo opgehaald gewoon daarzo van waar je nu bent. oja, mocht je daar nog een kogelvrij vest op kunnen trommelen...of iets anders wat je beschermt, pass die dan zo snel mogelijk door aan mij als je door de deuren bent en mij ziet...want uhm...I.M. gaat iets stouts doen(H)
alle liefs en een zeer groot kusje op je knietje of allebei.
I.M.
p.s. had ik al gezegd dat ik je allerliefst, allerdapperst enzo vind?;)
p.p.s. ik val zo in herhaling...dus het wordt de hoogste tijd dat je terugkomt!
p.p.p.s. als ie onder de 47 is of 47 die Tibetaan 48 mag ook nog, dan is er niets aan de hand hoor!(A) want zelfs die man zonder wrat zei dat leeftijd niet bestaat. dat is toch ook een soort wijsheid? nou ja... okee...laat maar:P
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
