Is ze weer
Door: Anne
Blijf op de hoogte en volg Anne
14 December 2008 | Nederland, Hoofddorp
De eerste (ijskoude) 10 kilometer is gelopen, senseo's zijn gedronken en er is lekker warm gedouched. Ik ben back in town, ja!
Mijn terugkomst was zo mooi, echt weer ontzettend memorabel en stiekem heb ik toch wel lang naar dat moment uitgekeken. Toen ik in het vliegtuig stapte naar Schiphol, begon het echt te kriebelen en toen we landden kreeg ik een lach op mijn gezicht en een warm hart. I survived India en mijn mams en paps en allerliefste vriendinnetjes waren eindelijk heel dichtbij.
Mijn koffer was er gelukkig heel snel (dat is toch elke keer weer een opluchting) en toen ik de deur uitliep was daar het gejuich en het ultieme Hello Goodbye moment. Iedereen geknuffeld, me kapot gelachen om de outfits (mijn uitzwaai- en ontvangstteam is echt bijzonder creatief) en nog even samen wat gedronken alvorens we met z'n vijven plaatsnamen op de achterbank. Thuisbrengservice Marsman is nog altijd actief.
Hoewel ik het best heel erg fijn vind om weer thuis te zijn, ben ik in mijn hoofd en vooral hart nog een beetje daar. Als je eenmaal hebt gekeken, zul je ook voor altijd zien...
Gelukkig heb ik deze keer twee weken om de boel een beetje te laten bezinken, voor ik weer op reis ga. Stiekem denk ik dat ik er vanzelf, ooit, wel weer terug kom.
Dan wil ik nog even iedereen voor alle leuke reacties bedanken en inmiddels zijn op www.mijnalbum.nl/Album=DSDRYVHF een aantal foto's te vinden van mijn reis. De omgeving, de straten, mijn Tibetaanse vriendjes, de mensen waarmee ik 10 dagen stil was, Pela en haar zoontje en een deel van haar kamertje en mijn uitzwaai- en ontvangstteam.
Alle liefs,
Anne :)
P.s. run4life.web-log.nl is binnenkort weer actief, want ik sta natuurlijk niet stil!
Mijn terugkomst was zo mooi, echt weer ontzettend memorabel en stiekem heb ik toch wel lang naar dat moment uitgekeken. Toen ik in het vliegtuig stapte naar Schiphol, begon het echt te kriebelen en toen we landden kreeg ik een lach op mijn gezicht en een warm hart. I survived India en mijn mams en paps en allerliefste vriendinnetjes waren eindelijk heel dichtbij.
Mijn koffer was er gelukkig heel snel (dat is toch elke keer weer een opluchting) en toen ik de deur uitliep was daar het gejuich en het ultieme Hello Goodbye moment. Iedereen geknuffeld, me kapot gelachen om de outfits (mijn uitzwaai- en ontvangstteam is echt bijzonder creatief) en nog even samen wat gedronken alvorens we met z'n vijven plaatsnamen op de achterbank. Thuisbrengservice Marsman is nog altijd actief.
Hoewel ik het best heel erg fijn vind om weer thuis te zijn, ben ik in mijn hoofd en vooral hart nog een beetje daar. Als je eenmaal hebt gekeken, zul je ook voor altijd zien...
Gelukkig heb ik deze keer twee weken om de boel een beetje te laten bezinken, voor ik weer op reis ga. Stiekem denk ik dat ik er vanzelf, ooit, wel weer terug kom.
Dan wil ik nog even iedereen voor alle leuke reacties bedanken en inmiddels zijn op www.mijnalbum.nl/Album=DSDRYVHF een aantal foto's te vinden van mijn reis. De omgeving, de straten, mijn Tibetaanse vriendjes, de mensen waarmee ik 10 dagen stil was, Pela en haar zoontje en een deel van haar kamertje en mijn uitzwaai- en ontvangstteam.
Alle liefs,
Anne :)
P.s. run4life.web-log.nl is binnenkort weer actief, want ik sta natuurlijk niet stil!
-
14 December 2008 - 11:12
Aunt Carla:
he die Anne,
Fijn je gister bij Oma weer even gezien te hebben.
Uiteraard heb ik je foto's direct bekeken,mooi, indrukwekkend,byzonder,
bij 1 foto moest ik gelijk aan Andre van Duin denken, die heeft ooit een liedje gezongen "er staat een paard in de gang" en bij 1 van jouw foto's moest maakte ik "er staat een koe in de tuin"ervan!!
Geniet nog even lekker van het thuisfront voordat je weer afreist naar Duitsland.
p.s. er zitten inderdaad mooie tibetanen tussen hahahaha -
14 December 2008 - 19:06
I.M. (de Echte):
dan zal ik ook een laatste bericht plaatsen. zomaar. gewoon. om te zeggen dat. om te laten weten dat. en 'dat' is dan dat ik het wonderschoon vond om de allerleukste, allerliefste, allerdapperste, allerbeste, allermooiste, allerwijste en soms allerdomste maar toch altijd de allerste en dan alle aller in positieve zin weder te zien. van deze zin klopt geen kont. maar de boodschap lijkt me duidelijk. tot de volgende blog om mijn idool en tevens held, die ik meer dan zeer vereer, te stalken met en voorzien van sentimentele maar gemeende berichtjes. want dat zal altijd wel zo doorgaan.
ook daarna.
alle liefs,
I.M.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
