So far so good
Door: Anne
Blijf op de hoogte en volg Anne
24 Maart 2009 | India, Delhi
Het is een graad of 32, mijn keel wordt helemaal kapot geairconditioned, buiten is het stoffig, druk en lawaaierig en inderdaad, ik bevind me dus in Delhi.
Delhi, ik geloof dat ik het nooit wat zal vinden, maar doe mijn uiterste best het te laten voor wat het is. Uiteindelijk trekken er dagelijks heel wat mensen deze kant op en niet allemaal om, zoals ik, er zo snel mogelijk weer uit te kunnen vliegen/treinen/bussen.
Anyway, daar ben ik weer. Gisterochtend in 2 uurtjes met papa over vrij eenzame snelwegen naar Brussel gereden, om vervolgens in een Fokker 50 weer rechtsomkeert te maken. Klein toestel voor een kleine vlucht, zeg maar. Op Schiphol wat rond gehangen en weer ingecheckt. Geloof dat er sinds Bombay verhoogde beveiliging is op vluchten naar Delhi. Ik en bijna iedereen werd in ieder geval gefouilleerd en even ondervraagd.
Ditmaal een bij lange na niet volle Boeieng 747-400 en dus kon ik mooi drie stoeltjes bemachtigen. Verhoogd het reisplezier wel. Boek gelezen, film gekeken, Indiaans gegeten, wat rondgewandeld, muziek geluisterd en al die dingen weer opnieuw. Om half 12 Indiaanse tijd stonden we weer aan de grond en ik moet toegeven dat alles minder onprettig en beangstigend leek/was dan de vorige keer. Wel een hele poos op mijn tas zitten wachten, wat dan wel weer een beetje zenuwachtig maakt, maar gelukkig kwam ze toch.
De eerder beschreven beste man met het bordje "Miss Anne Marsman" stond er inderdaad en dus volgde ik die gedwee naar zijn auto. En eigenlijk moet je je vanaf dat punt maar gewoon helemaal overgeven en vooral niet nadenken over eventuele narigheid die je zou kunnen gebeuren, als vrouw/meisje alleen. Onderweg zag ik twee botsingen, werd onze auto vanachter geraakt door een wat ongeduldige type, overvolle riskjah, busjes, bijna dood ervaringen en kwam Slumdog Millionaire wel even heel dichtbij toen we door een truck vol arme kindertjes werden ingehaald. Wat begrijp ik deze wereld toch niet, en wat frustreert me dat soms toch erg.
Wonder boven wonder lag ik rond half 2 in een bed en werd ik vanochtend door mama wakker gesmsd (wat deed jij zo vroeg al op?!). Gedouched, ontbeten en nu mijn tijd even aan het uitzitten tot ik om 11 uur weer vertrek naar de Domestic Airport voor vlucht 3 uit 3. Ik kan niet wachten om frisse lucht in te ademen, om deze gekke stad achter me te laten en om me thuis te voelen, zo betrekkelijk ver van huis.
Alle liefs!
Delhi, ik geloof dat ik het nooit wat zal vinden, maar doe mijn uiterste best het te laten voor wat het is. Uiteindelijk trekken er dagelijks heel wat mensen deze kant op en niet allemaal om, zoals ik, er zo snel mogelijk weer uit te kunnen vliegen/treinen/bussen.
Anyway, daar ben ik weer. Gisterochtend in 2 uurtjes met papa over vrij eenzame snelwegen naar Brussel gereden, om vervolgens in een Fokker 50 weer rechtsomkeert te maken. Klein toestel voor een kleine vlucht, zeg maar. Op Schiphol wat rond gehangen en weer ingecheckt. Geloof dat er sinds Bombay verhoogde beveiliging is op vluchten naar Delhi. Ik en bijna iedereen werd in ieder geval gefouilleerd en even ondervraagd.
Ditmaal een bij lange na niet volle Boeieng 747-400 en dus kon ik mooi drie stoeltjes bemachtigen. Verhoogd het reisplezier wel. Boek gelezen, film gekeken, Indiaans gegeten, wat rondgewandeld, muziek geluisterd en al die dingen weer opnieuw. Om half 12 Indiaanse tijd stonden we weer aan de grond en ik moet toegeven dat alles minder onprettig en beangstigend leek/was dan de vorige keer. Wel een hele poos op mijn tas zitten wachten, wat dan wel weer een beetje zenuwachtig maakt, maar gelukkig kwam ze toch.
De eerder beschreven beste man met het bordje "Miss Anne Marsman" stond er inderdaad en dus volgde ik die gedwee naar zijn auto. En eigenlijk moet je je vanaf dat punt maar gewoon helemaal overgeven en vooral niet nadenken over eventuele narigheid die je zou kunnen gebeuren, als vrouw/meisje alleen. Onderweg zag ik twee botsingen, werd onze auto vanachter geraakt door een wat ongeduldige type, overvolle riskjah, busjes, bijna dood ervaringen en kwam Slumdog Millionaire wel even heel dichtbij toen we door een truck vol arme kindertjes werden ingehaald. Wat begrijp ik deze wereld toch niet, en wat frustreert me dat soms toch erg.
Wonder boven wonder lag ik rond half 2 in een bed en werd ik vanochtend door mama wakker gesmsd (wat deed jij zo vroeg al op?!). Gedouched, ontbeten en nu mijn tijd even aan het uitzitten tot ik om 11 uur weer vertrek naar de Domestic Airport voor vlucht 3 uit 3. Ik kan niet wachten om frisse lucht in te ademen, om deze gekke stad achter me te laten en om me thuis te voelen, zo betrekkelijk ver van huis.
Alle liefs!
-
24 Maart 2009 - 09:34
I.M.:
ha, wat grappig, aan de zijkant 'ik ben terug over 29 dagen', daar hou ik wel van. scheelt mij weer rekenwerk. juist.
ik geloof dat Roon-ei het daar op de weg prima naar haar zin zou hebben;)
hoow, ooh ooh, ik zweer je, die muziek van Slumdog doet wolken huilen (dank u Orline). maar echt waar. serieus van regen. wat dan weer leidt tot....dus ja okee. ik laat het hier weer bij. ik baal al dat ik de eerst reagerende ben, wellicht in de tijd dat ik dit typ niet meer.
ik heb gisteren heel de dag gezwaaid. en gewacht op een blauwe dubbeldekker. vandaag zwaai ik weer. naar de dapperste, wonderschoonste en liefste. in gedachte. want zoals je je benen niet lang over elkaar moet leggen moet je je ook geen lamme arm zwaaien. al is dat natuurlijk ook weer niets vergeleken met de wereldpijn. ach fijn, fijn, wat ik zeggen wil...net als vandaag zou morgen moeten zijn...
mondje dicht hè morgen. ik hou je in de gaten, tussen de bloembollen door!
alle liefs voor Veia van I.M.
TAEL of TAED, mooi vind ik die. -
24 Maart 2009 - 11:27
Yommie:
dust to dust en the rest you know......
ach nja new york delhi brussel of berlijn stad is stad is stad als er stad op staat dat wat verschil maakt zijn de mensen die er wonen leven werken zijn en die doen er toe ook al is het hysterisch hectisch en kakafonies. Geniet en beleef en intens dan heb je verhaal en ben je een reiziger. liefie do good en meet good. en ontdek jezelf hierin kus je yommie -
24 Maart 2009 - 12:37
Myrt:
Anne, mooi om weer wat van je te horen! Naar mijn mening ben je al wel weer lang genoeg weg. :p En had je een privébios in het vliegtuig?? Nog een keer slumdog millionaire gekeken? ;) Nee lijkt me niet de beste film om je mee voor te bereiden op een verblijf in Delhi. Maar zeer goed dat je daar in veiligheid aan gekomen bent. Nu lekker in je hotel kamer blijven! En schijt hebben aan al die gekke indianen.
Schreef jij nou trouwens dat het 32 graden is daar, wacht even ff teruglezen... mijn goede goden dat schreef je inderdaad! :O Niet normaal. Ik zou ook best zin hebben in een weekje mooi weer, lekker warm enzo. Geniet daar vooral wel van zou ik zeggen. En van alle andere leuke dingen!
Ga je alsjeblieft niet schuldig voelen naar al die arme kindjes en mensen toe, want het is niet jouw schuld dat de wereld crap in elkaar zit. Jij kan het helaas in je eentje ook niet fiksen, wat je wel kan is een paar levens opvrolijken met je aanwezigheid. Ik ben er van overtuigd dat je dat gaat lukken!
Dikke knuffel!
(K) Myrt
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
