Bijna waar ik zijn moet
Door: Anne
Blijf op de hoogte en volg Anne
22 Maart 2009 | Nederland, Hoofddorp
Morgen rond deze tijd heb ik vlucht 1 uit 3 alweer achter de rug. Achteraf gaat alles snel en komt veel soms íets te vroeg. Maar toch is het wel weer tijd om te gaan, goed om te gaan.
Sinds New York ben ik voor het eerst weer wat langer thuis geweest de afgelopen weken en dat was best heel fijn. Veel familie gezien, inclusief kumpulan met mijn overzeese pinda, broeken inkorten met mijn Tante Ilse en nog al veel terrasjes met mijn allerliefsten. En met mijn helden van dubstep tot oreo-happen in het bos, van een wonderschoon dichterlijk optreden tot dwarsfluit met lichte tegenzin, van Japans tot de AH en vooral alles in between.
Het was mooi en warm en fijn en precies genoeg om iedereen weer even te kunnen missen, hoop ik althans.
Met mijn Tibetaanse vriendjes in McLeod Ganj heb ik de afgelopen tijd veel (hartverwarmend) contact gehad en ergens voelt heel ver weg gaan nu toch een beetje als thuiskomen. Ik denk dat dat ook de kunst van reizen is, niet thuis zijn en je wel thuis voelen. Tenslotte kan ik altijd wonen in mijn hart...
Wat mij deze keer naar India en vooral McLeod beweegt is aan de ene kant Tushita en twee programma's die ik wil/ga volgen en aan de andere kant Pela, Dolma, Dorjee, Jamyang, Gyamtso, Jimpa, Lhamo, Namse en alle andere wonderschone zielen die ik ontmoette en weer wil zien. Wederom dus weer een reis vol Tibetanen en boeddhisme.
Heel concreet ziet mijn reis er zo uit:
Vannacht vertrek ik met papa om half 3 per auto naar de luchthaven in Brussel. Daar vlieg ik om 7.15 uur naar... Schiphol, ja zeker. Om 11.05 uur vlieg ik tenslotte naar Delhi, waar ik ongeveer 8,5 uur later land.
Als het goed is staat daar dan een beste man met een bordje "Miss Anne Marsman", brengt die me naar het hotel (waar ik de vorige keer ook zat), en kan ik daar nog even een paar uurtjes slapen voor ik weer verder vlieg.
Dinsdag vlieg ik dan om 13.45 weer per type Indiana Jones naar Dharamsala, om uiteindelijk na een misselijkmakende taxireis aan te komen op de plaats van mijn bestemming. Het is dan een uur of vier/vijf s'middags en moet ik nog even op zoek naar een kamer, maar daarna kan ik eindelijk de lichtjes in de mooiste ogen zien en voelen dat dat goed is.
De volgende dag, 25 maart, begint om 1 uur 's middags het programma genaamd "Radical Compassion, equalizing and exchanging self with others" in Tushita (het meditatiecentrum waar ik de vorige keer ook ben geweest), wat vervolgens 9 dagen duurt. Dit wederom in stilte.
2 april kom ik dan weer van mijn roze wolk vandaan en breng ik vervolgens zes dagen door in McLeod om Engelse brieven te corrigeren, conversations te voeren, boeken te lezen (en te kopen), Pela te bezoeken en andere onvoorziene bezigheden.
Van 8 april tot 16 april neem ik dan deel aan het tweede programma onder de naam "Peaceful living and peaceful dying". Enige uitleg hierbij is:
By reflecting on our impending death, we can live our lives more fully now. Then, when the time of death comes, we can die without regret and peacefully transition to our next life. Join us as we explore the process of death and rebirth and how they can inspire us to lead more meaningful lives. Also, learn techniques and practices to help both yourself and others at the time of death.
Dan rest mij tenslotte nog zes dagen om over al die dingen na te denken en vlieg ik de 22e weer terug naar Delhi, om na zeven uur wachten weer terug te vliegen naar Schiphol, om na vijf uur wachten weer terug te vliegen naar Brussel, om helemaal uiteindelijk en tenslotte weer terug te treinen naar Schiphol en rond twee uur 's middags op 23 april weer in het land te zijn.
Dat jullie het even weten.
Ohja, natuurlijk hou ik iedereen per deze gekkigheid op de hoogte maar ben dus tussen 25 maart en 2 april en 8 tot 16 april niet in staat op wat voor manier dan ook te communiceren. Ha ha.
Alle liefs, houd u haaks en geniet van de zon en elkaar!
Anne :)
Sinds New York ben ik voor het eerst weer wat langer thuis geweest de afgelopen weken en dat was best heel fijn. Veel familie gezien, inclusief kumpulan met mijn overzeese pinda, broeken inkorten met mijn Tante Ilse en nog al veel terrasjes met mijn allerliefsten. En met mijn helden van dubstep tot oreo-happen in het bos, van een wonderschoon dichterlijk optreden tot dwarsfluit met lichte tegenzin, van Japans tot de AH en vooral alles in between.
Het was mooi en warm en fijn en precies genoeg om iedereen weer even te kunnen missen, hoop ik althans.
Met mijn Tibetaanse vriendjes in McLeod Ganj heb ik de afgelopen tijd veel (hartverwarmend) contact gehad en ergens voelt heel ver weg gaan nu toch een beetje als thuiskomen. Ik denk dat dat ook de kunst van reizen is, niet thuis zijn en je wel thuis voelen. Tenslotte kan ik altijd wonen in mijn hart...
Wat mij deze keer naar India en vooral McLeod beweegt is aan de ene kant Tushita en twee programma's die ik wil/ga volgen en aan de andere kant Pela, Dolma, Dorjee, Jamyang, Gyamtso, Jimpa, Lhamo, Namse en alle andere wonderschone zielen die ik ontmoette en weer wil zien. Wederom dus weer een reis vol Tibetanen en boeddhisme.
Heel concreet ziet mijn reis er zo uit:
Vannacht vertrek ik met papa om half 3 per auto naar de luchthaven in Brussel. Daar vlieg ik om 7.15 uur naar... Schiphol, ja zeker. Om 11.05 uur vlieg ik tenslotte naar Delhi, waar ik ongeveer 8,5 uur later land.
Als het goed is staat daar dan een beste man met een bordje "Miss Anne Marsman", brengt die me naar het hotel (waar ik de vorige keer ook zat), en kan ik daar nog even een paar uurtjes slapen voor ik weer verder vlieg.
Dinsdag vlieg ik dan om 13.45 weer per type Indiana Jones naar Dharamsala, om uiteindelijk na een misselijkmakende taxireis aan te komen op de plaats van mijn bestemming. Het is dan een uur of vier/vijf s'middags en moet ik nog even op zoek naar een kamer, maar daarna kan ik eindelijk de lichtjes in de mooiste ogen zien en voelen dat dat goed is.
De volgende dag, 25 maart, begint om 1 uur 's middags het programma genaamd "Radical Compassion, equalizing and exchanging self with others" in Tushita (het meditatiecentrum waar ik de vorige keer ook ben geweest), wat vervolgens 9 dagen duurt. Dit wederom in stilte.
2 april kom ik dan weer van mijn roze wolk vandaan en breng ik vervolgens zes dagen door in McLeod om Engelse brieven te corrigeren, conversations te voeren, boeken te lezen (en te kopen), Pela te bezoeken en andere onvoorziene bezigheden.
Van 8 april tot 16 april neem ik dan deel aan het tweede programma onder de naam "Peaceful living and peaceful dying". Enige uitleg hierbij is:
By reflecting on our impending death, we can live our lives more fully now. Then, when the time of death comes, we can die without regret and peacefully transition to our next life. Join us as we explore the process of death and rebirth and how they can inspire us to lead more meaningful lives. Also, learn techniques and practices to help both yourself and others at the time of death.
Dan rest mij tenslotte nog zes dagen om over al die dingen na te denken en vlieg ik de 22e weer terug naar Delhi, om na zeven uur wachten weer terug te vliegen naar Schiphol, om na vijf uur wachten weer terug te vliegen naar Brussel, om helemaal uiteindelijk en tenslotte weer terug te treinen naar Schiphol en rond twee uur 's middags op 23 april weer in het land te zijn.
Dat jullie het even weten.
Ohja, natuurlijk hou ik iedereen per deze gekkigheid op de hoogte maar ben dus tussen 25 maart en 2 april en 8 tot 16 april niet in staat op wat voor manier dan ook te communiceren. Ha ha.
Alle liefs, houd u haaks en geniet van de zon en elkaar!
Anne :)
-
22 Maart 2009 - 11:02
Carla:
hoi lieve Anne,
Hierbij willen wij je natuurlijk een hele goede reis toe wensen.
Toch een rare gewaarwording als je eerst naar brussel moet reizen om vervolgens een paar uur later hemelsbreed 5 kilometer weer van huis af zit. haha
en dat dit ook op je terug reis gebeurt.
Kan je op de terugreis niet op "halte schiphol"gewoon uitstappen net als in een bus??? Jammer dat het vliegtuig zo'n rood knopje niet heeft.
Anne, geniet, ervaar, leef en heb veel plezier.
dikke kus van oom, tante en 2 neefjes xxxx
-
22 Maart 2009 - 11:18
I.M.:
stiekem vind ik het echt heel prachtig. zelfs missen. en ben ik er van overtuigd dat het best wel weer meer dan zeer mooi wordt, dat missen. want dan weet je inderdaad pas wat je hebt. al is dat niet zo'n nette uitdrukking. 'hebben'. ooh, en 'niet in staat om op wat voor manier dan ook te communiceren' denk daar nog maar eens over na. dat kan ik namelijk wel. woorden zijn er niet alleen om uit te spreken. en ik kan heeeel hard fluisteren!
maar uhm...hou je haaks, ontferm je over jezelf en zij die het waard zijn. ik zie hun glimlachjes die het zomer voor altijd maken al voor me als ze de jouwe weer zien.
tot altijd. -
22 Maart 2009 - 11:35
Joyce:
Lieve Anne,
Ik wilde je, nu het nog kan, een hele goede reis wensen en een hele fijne tijd daar in het verre India, ik hoop je in mei weer gewoon in NL te zien. Doe voorzichtig, een hele dikke kus van ons, Jose en Joyce, hasta pronto!! -
22 Maart 2009 - 13:28
Deta:
Lieve Anne,
Ik wens je een heel fijne, rijke tijd en wacht weer met spanning op je berichtjes. Kom weer veilig terug! Liefs ook van Bert -
22 Maart 2009 - 16:15
Nelma:
Lieve Anne,
Ook wij willen je een hele goede reis toewensen.
Kijk alweer uit naar je verhalen, wat je weer allemaal mee gaat maken.
Enne..... doe voorzichtig daar!!!!!
Dikke kus van mij. -
22 Maart 2009 - 16:19
Roos:
heeeel veel plezier maar weer en t zal wel aan mij liggen, maar ksnap het brussel-schiphol idee niet....als dat vliegtuig stopt op schiphol kan je daar toch gwoon in en uit stappen???:s;s weeiiird!!
maar goed, veel plezier dus en doe maar weer voorzichtig;p (voor zover je dat nog aan kan horen)
xx roos -
25 Maart 2009 - 19:14
Nelleke:
Lieve Anne,
Wat kan jij leuk en mooi schrijven over jouw belevenissen meis.
Kijk vol verlangen uit naar je volgende verslagen.
Bedankt lieverd, dat je ons mee laat genieten.
Maar eerst moeten we dus nog wat geduld oefenen en wachten totdat je uit retraite bent.
Wens je alle goeds toe en hoop dat je daar in het "verre" kunt vinden waarnaar je op zoek bent.
Weet zeker dat je met jouw zonnige karakter, veel vreugde rond zal strooien en glimlachjes op een ieders gezichtje zal toveren. xxx van Nelleke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
