Met je leven
Door: Anne
Blijf op de hoogte en volg Anne
22 April 2009 | India, New Delhi
in je tas
en je hart
op reis
is leren houden van
op afstand
en weten dat je
eigenlijk
nooit weg zult
zijn geweest.
Want Thich Nath Hanh zegt: "No coming, no going."
Als ik goed keek, heb ik mijn helden altijd wel ergens kunnen zien, kunnen horen, kunnen voelen. Het feit dat iemand niet in zijn gebruikelijke vorm verschijnt, betekend namelijk niet dat hij of zij helemaal niet meer bestaat. Je was in de wind, in de wolken en het vuur. In de regen, op de foto's, in mijn hart.
En hoewel ik straks vertrek, ben ik eigenlijk nooit echt weg geweest. De ware kunst van ver weg zijn, als je het mij vraagt, is voelen dat je altijd wel dichtbij zult zijn.
Die hele gedachten neemt overigens niet weg dat ik het bijzonder fijn vind om weer thuis te komen. Ik heb een hele bijzondere, inspirerende en waardevolle tijd gehad hier. Me uitermate vermaakt, me thuis gevoeld ver weg van huis en geen seconde echt alleen, maar het is nu ook weer tijd om te gaan.
Over drie uur vertrek ik per taxi naar de luchthaven, waar ik om half vijf naar Delhi vlieg. Vervolgens zes uur op de luchthaven wacht en dan eindelijk naar huis. 's Ochtends hoop ik te ontbijten met papa op Schiphol, want de ironie wilt dat ik vier uur later nog even naar Brussel vlieg, en dan definitief terug trein. Arme student of niet (of moet je daarvoor studeren?).
Anyway, hoewel ik nooit echt ben gekomen en nooit echt weg zal gaan, hoop ik met een uur of 35 toch alle gemiste knuffels in te halen en mijn helden weer te zien.
Dan snuif ik nu nog heel even berglucht, loop nog een keer om de tempel en laat me voorlopig voor de laatste keer raken door deze stad en deze mensen.
Tot buitengewoon snel, hoewel je er eigenlijk altijd wel bent geweest :)
Anne
en je hart
op reis
is leren houden van
op afstand
en weten dat je
eigenlijk
nooit weg zult
zijn geweest.
Want Thich Nath Hanh zegt: "No coming, no going."
Als ik goed keek, heb ik mijn helden altijd wel ergens kunnen zien, kunnen horen, kunnen voelen. Het feit dat iemand niet in zijn gebruikelijke vorm verschijnt, betekend namelijk niet dat hij of zij helemaal niet meer bestaat. Je was in de wind, in de wolken en het vuur. In de regen, op de foto's, in mijn hart.
En hoewel ik straks vertrek, ben ik eigenlijk nooit echt weg geweest. De ware kunst van ver weg zijn, als je het mij vraagt, is voelen dat je altijd wel dichtbij zult zijn.
Die hele gedachten neemt overigens niet weg dat ik het bijzonder fijn vind om weer thuis te komen. Ik heb een hele bijzondere, inspirerende en waardevolle tijd gehad hier. Me uitermate vermaakt, me thuis gevoeld ver weg van huis en geen seconde echt alleen, maar het is nu ook weer tijd om te gaan.
Over drie uur vertrek ik per taxi naar de luchthaven, waar ik om half vijf naar Delhi vlieg. Vervolgens zes uur op de luchthaven wacht en dan eindelijk naar huis. 's Ochtends hoop ik te ontbijten met papa op Schiphol, want de ironie wilt dat ik vier uur later nog even naar Brussel vlieg, en dan definitief terug trein. Arme student of niet (of moet je daarvoor studeren?).
Anyway, hoewel ik nooit echt ben gekomen en nooit echt weg zal gaan, hoop ik met een uur of 35 toch alle gemiste knuffels in te halen en mijn helden weer te zien.
Dan snuif ik nu nog heel even berglucht, loop nog een keer om de tempel en laat me voorlopig voor de laatste keer raken door deze stad en deze mensen.
Tot buitengewoon snel, hoewel je er eigenlijk altijd wel bent geweest :)
Anne
-
22 April 2009 - 09:11
Laura:
Mocht je nu in Delhi perongeluk een computer gevonden hebben, dan lees je misschien dit berichtje! Dat lijkt me écht cool.
Prachtig Anne, al baart het me wel een klein beetje zorgen om jou over mensen te zien schrijven die je een titel geef. 'Zijne Hoogheid, HH, 'Ik moest bijna huilen' (Oké, dit is geen titel maar heeft er wel een beetje mee te maken). Deed me meteen denken aan de verhitte discussies met ons v.s. Thomas of je wel of niet op moest staan/buigen voor spirituele leiders. Het lijkt me heerlijk om binnenkort bij je langs te gaan en je vernieuwde visie te horen :)
Pas op voor struikrovers (altijd),
Liefs Laura
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
